Leo Burge: Entre murmullos y cabello

Leo Burge-k (Londres, 1991) marrazkiaren, eskultura salbuetsiaren eta idazketaren arteko intersekzioa aztertzen du bere lanetan. Bere lanak, zeina nazioarteko hainbat galeriatan egon baita ikusgai, zortzi marrazki biltzen ditu, erdi-amestutako irudiak hartzen dituztenak eta intentsitate plastiko eta pertsonalak arakatzen dituztenak.

M. Benito Piriz: Abrazo

M. Benito Pírizek (Durango, 1992), eskultura ardatz hartuta, piercinga erabili du zulatze-elementu gisa, Abrazo lanean. Serieak gorputz zulatuari eta haren estetikari buruz hausnartzen du, elkar besarkatu eta sentsibilitatea eta testura sortzen duten bi piezarekin.

• Lucía Jayo Altamirano: You 'll Never Guess

  Lucía Jayo Altamiranok (Vitoria-Gasteiz, 1999) pintura, marrazkigintza eta argazkigintza konbinatzen ditu, You 'll Never Guess lanean. Praka neurri bisualaren unitate gisa darabilen proiektuaren parte da pieza hori. Proiektu horretan, bestalde, artistak zalantzan jartzen ditu irudiari aurre egiteko bere logikak eta moduak.

• Tana Garrido Ruiz: Una flor

  Tana Garrido Ruizek (Tarragona, 1989) Una flor aurkeztu du: etnobotanikaren eta teoria dekolonialen arteko erlazioa aztertzen duen 16 mm-ko bideo-saiakera bat, bere egikera bikainagatik eta narratiba delikatuagatik nabarmentzen dena.

• Maider Gonzalo Salceda: Una imagen compartida

  Maider Gonzalok (Erandio, 1994) Una imagen compartida ekarri du erakusketara: arkitektura-egiturekin eta espazio-harremanekin jolas egiten duen eskultura-instalazio bat.

• Ángela R.: El bucle es cuestión de distancia

  Ángela R. artistak (Burgos, 1994) koloretako argazki bat aurkeztu du, paisaia baten esentzia eta zaldi zuri batekin izandako ustekabeko topaldia islatu, eta distantzia eta une galkorra aztertzen dituena.

• Jon Ander Terroba: Ánade de superficie, ánade buceador

  Jon Ander Terrobak (Galdakao, 1996) zenbait material erabiltzen ditu, hala nola karrozari-zintak eta latexa, ahate-irudi errepikatuak sortzeko taulen gainean, serializazioa eta metaketa aztertuz, metodologia artistiko gisa.

• Ane Diez de Ulzurrun: Beltxarga urdina, hodei urdina

  Ane Diez de Ulzurrun Reyk (Iruñea, 2001) grafitoaren eta pastelaren arteko harremana aztertu du hamaika marrazkiko sorta batean, non narratiba bisualarekin eta itxurazko errugabetasunarekin jolasten baitu.

• Hodei Herreros: Gesto para 1 besito (caoba)

  Hodei Herreros Rodríguezek (Vitoria-Gasteiz/Granada, 1997) eskultura-forma ikertzen du, gainazal lauen bidez. Gesto para 1 besito (caoba) lana, ilusio optikoetan inspiratuta dago.

• Idoia Leache: Mariem

  Idoia Leachek (Iruñea, 1999), Mariemen, eskulturaren, gorputzaren eta erregistro performatiboaren arteko harremana ikertzen du, eta gorputzak eta eskulturak elkarrizketan dituzten aukerak aztertu.

• Julia Martos: Only Rituals Can Save Us

  Julia Martosek (Córdoba, 1989) Only Rituals Can Save Us sortu du: autobiografia, historiografia dekoloniala eta dantza konbinatzen dituen ikus-entzunezko saiakera bat, non Maya Deren zinemagileak Haitin egin ez zuen obrarekin espekulatzen baitu.

• Víctor Ortuño: Exhaust Pipe

  Victor Ortuñok (Yecla, 1995) ihes-hodiaren hizkuntza bisuala arakatzen du Exhaust Pipe lanean, eta, haren materializazio artistikoan, harreman semantiko eta bisualak ikertzen ditu.

• Aida Valdes: Tú

  Aida Valdések (Gijón, 2000) Tú aurkeztu du. Eskultura txiki bat da, eguneroko materialen bidez nortasuna eta introspekzio pertsonala aztertzen dituena.

• Ane Berganza: Esto no es un Story, es un película

  Ane Berganzak (Bilbo, 1999), Esto no es un Story, es un película lanean, aurretik ezarritakoari aurre egin, eta aro digitaleko narratiba bisuala eta performancea arakatzen ditu.

• Unai Cardoner: Negro marfil y plata

  Unai Cardonerrek (Bartzelona, 1999) ihes-hodiaren esanahia ikertzen duten obren sorta bat aurkezten du, hizkuntza bisuala tresna nagusi gisa erabiliz.